Η ιστορία μας ξεκινά κάπου το 2018, όταν με μεγάλη έκπληξη διαπιστώσαμε ότι τα παραδοσιακά Θρακιώτικα προϊόντα δεν υπήρχαν καταχωρημένα πουθενά, δεν υπήρχαν σε βασικά μενού σημείων εστίασης και δεν είχαμε συναντήσει κάποια “θρακιώτικη γωνιά”. Κατ’ επέκταση, δεν υπήρχε αναφορά στους παραγωγούς μας, οι οποίοι με μεράκι και αγάπη συντηρούν τις μονάδες παραγωγής τους, μικρές ή μεγάλες, οπουδήποτε και αν αυτές βρίσκονται γεωγραφικά στη Θράκη. Όσες φορές και αν προσπαθήσαμε στο παρελθόν να επισκεφθούμε αυτές τις μονάδες παραγωγής, δυστυχώς δεν υπήρχε κάποιος “χάρτης” πληροφοριών που θα μπορούσε να μας κατευθύνει εκεί! Στο σύνολό τους, όλα αυτά, από την αφετηρία της παραγωγής μέχρι την πώληση των τοπικών Θρακιώτικων προϊόντων, μπορούν να αποτελέσουν κίνητρο για δυνητικούς γαστρονομικούς επισκέπτες στην περιοχή της Θράκης, καθώς το γαστρονομικό στίγμα συνδέεται άμεσα με την εύκολη πρόσβαση των επισκεπτών σε αυτά!

Τον τραχανά ή χυλό όπως τον αποκαλούσαν οι παλιότεροι, που θρέφονταν οι αγρότες και οι οικογένειές τους, και το Εβριτικο Σουσάμι που συνήθιζαν να πασπαλίζουν τα πιάτα τους δεν μπορεί να τα βρει κανείς καλοφαγάς ούτε στα πιο επιλεκτικά μενού της περιοχής…

Οι γκιουζλεμεδες και τα Λαλάγγια, που τρώγονταν για πρωινό, δεν συμπεριλαμβάνονται ακόμη σε μενού με πρωινά ή ευρωπαϊκών τύπου brunches!

Ο καβουρμάς, σε κάθε του παραλλαγή είτε πικάντικος, είτε κανονικός, είτε ουσμάνγκα δεν υπήρχε σε κανένα πιάτο ως κύριο συστατικό του, ούτε καν όμως σαν ξεχωριστός τσιπουρομεζές για τους μερακλήδες τουρίστες!

Η ανάγκη για χαρτογράφηση της γαστρονομικές κληρονομιάς, και όχι μόνο, της περιοχής της Θράκης έχει έτσι γεννηθεί ανεπιστρεπτί! Το ταξίδι μας, με βάρκα το Thrakipedia, καθώς και ο ταξιωτικός μας εξοπλισμός (κάμερες, σημειωματάρια, χάρτης, επαφές) συνδυαστικά με αγάπη, καλή διάθεση και θέληση, αποτελούν τα μοναδικά νούμερα εργαλεία μας ώστε να φτάσουμε εκεί.

Ο Στόχος μας είναι να έρθουμε κοντά στους παραγωγούς, στους ανθρώπους αυτούς που πάσι θυσία, κάθε χρονιά θα μοχθήσουν για να μην μας αφήσουν δίχως τραχανά, σουσάμι, καβουρμά, ταχίνι, γκιουζλεμέδες, λάδι, σκόρδα, βούτυρο, σάλτσες τομάτας κ άλλων φρέσκων κηπευτικών, ξηρούς καρπούς, σπιτικά γλυκα του κουταλιού, τυρί, λουκούμια, σπιτικά ζυμαρικά, μαρμελάδες από μύρτιλα, ιπποφαές κ.α

Στην έως τώρα πορεία μας, γνωρίσαμε τέτοιους καταπληκτικούς παραγωγούς, μα πάνω απ’ όλα ανθρώπους, συζητήσαμε για το μεράκι τους για τη δουλειά αλλά και για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ακρίτες παραγωγοί μας, δοκιμάσαμε μοναδικές γεύσεις, που ακόμη σκάνε σαν πυροτεχνήματα στον ουρανίσκο μας, ανακαλύψαμε γαστρονομικούς θησαυρούς που εν τέλει φτάσαμε στο σημείο να συσκευάζουμε προσδίδοντας τους εταιρική ταυτότητα, δίνοντάς τους ουσιαστικά “διαβατήριο” να ταξιδέψουν όσο πιο μακριά γίνεται!..(τόσο στην εγχώρια όσο και διεθνώς)

Το Thrakipedia “κρατάει πάντα σημειώσεις” και τις μοιράζεται μαζί με όσους θα ενδιαφέρονταν να βιώσουν μέρος ή το σύνολο της δικιάς μας βιωματικής εμπειρίας! Μέσα στην επίσημη ιστοσελίδα μας μπορείτε να βρείτε:

-Καινούριους γραστονομικούς προορισμούς, μέρη εστίασης με θρακιώτικα πιάτα στο μενού τους

-Στοιχεία επικοινωνίας με τους ίδιους τους παραγωγικούς και τα συσκευαστήριά τους

-Μοναδικά καταλύματα με γνώμονα πάντα την προώθηση ντόπιων προϊόντων

«Σκορδοφαγούσιν οι Θράκες»

Μάλιστα σύμφωνα με τον Ησύχιο αγαπούσαν ιδιαιτέρως το σκόρδο! Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι οι Θράκες κατανάλωναν σε μεγάλες ποσότητες και σιτηρά καθως και λαχανικά – κηπευτικά “του μπαξέ” που εν αφθονία καλλιεργούνταν στο τόπο τους.

Από τα όσα ενδεικτικά αναφέραμε παραπάνω, είναι γεγονός ότι η γαστρονομική παράδοση του τόπου μας, της Θράκης, διακατέχεται από ένα μεγάλο κενό…. Ανακαλώντας μια μαρτυρία του Στράβωνα, δια των Μυσών (μια από τις μεγάλες φυλές των Θρακών), γίνεται αντιληπτή η ανάγκη να καλύψουμε το μεγάλο αυτό “γαστρονομικό κενό”.

«ο Ποσειδώνιος, και εμψύχων απέχεσθαι κατ΄ ευσέβειαν, δια σε τούτο και θρεμμάτων, μέλιτι δε χρήσθαι, και γάλακτι, και τυρώ»

-Μαρτυρία του Στράβωνα (Ζ, 296) δια τους Μυσούς